MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme ve reşit olmayan kimseyi rızası ile kaçırıp alıkoyma
HÜKÜM : Sanık ..."in beraatine, sanık ..."ın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati ile reşit olamayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma suçundan ortadan kaldırma


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsel münasebette bulunma suçundan verilen ortadan kaldırma kararının temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;
Zamanaşımının dolması nedeniyle CMK.nın 223/8. maddesi gereğince kamu davalarının düşmesine karar verilmesi gerekirken ortadan kaldırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihet yeniden
yargılamayı gerektirmediğinden CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümde yer alan "ortadan kaldırılmasına" ibaresinin çıkartılıp, yerine "düşmesine" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık ... hakkında reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsel münasebette bulunma ve reşit olmayanı kimseyi rızası ile kaçırıp alıkoyma suçuna iştirak ve sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçlarından kurulan beraat hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemiyle ilgili olarak kısa kararda suçun unsurları oluşmadığından beraat kararı verilmiş olmasına karşın gerekçeli kararda zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırma kararı verilerek hükmün karıştırılması sonuca etkili görülmemiştir.
Sanıkların eylemlerine uyan 765 sayılı TCK.nın 430/2 ve 416/3. maddelerinde düzenlenen suçlara öngörülen cezaların üst sınırları itibarıyla, 765 sayılı TCK.nın 102/4. maddesine göre 5 yıllık asli zamanaşımına tâbi olduğu, sanıkların sorgusunun yapıldığı 31.05.2005 ile karar tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK.nun 7/2. maddesi ile 5320 Sayılı Kanunun 8/1 maddesi gözetilmek suretiyle CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.