Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/6972 Esas 2022/8976 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açılmıştır. Ancak, aynı sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçuyla ilgili ayrı bir dava da bulunmaktadır ve bu suçların birbirine dönüşemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle, sahte fatura kullanma suçuyla ilgili verilen hüküm bozulmuştur. Ayrıca, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş ve yürürlüğe giren kanun maddeleri ve ceza hukukundaki ilgili madde açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlenme suçundan da kamu davası açıldığı anlaşılmakla, bu suçla ilgili olarak mahallinde hüküm kurulabilmesi mümkün görülmüştür.
1) 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 02.06.2014 tarihli iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna aykırı olarak sanık hakkında, "sahte fatura düzenleme" suçundan kamu davası açıldığı, “sahte fatura kullanma” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenleme" ve “sahte fatura kullanma” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği dikkate alınarak; “2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan açılan dava nedeniyle durma kararı verilerek, 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince kovuşturma şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, yargılamaya devamla sahte fatura kullanma suçlarından hüküm kurulması,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.