Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2919 Esas 2022/9064 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suça sürüklenen çocuk hakkında dolandırıcılık suçundan yapılan yargılama sonucunda; İstanbul 2. Çocuk Mahkemesinin 09.06.2010 tarih, 2008/180 Esas ve 2010/221 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün suça sürüklenen çocuk müdafisi tarafından temyizi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 11.09.2014 tarih 2013/167 Esas ve 2014/14468 Karar sayılı "düzeltilerek onama" kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.04.2022 tarihli yazısı ile suça sürüklenen çocuk lehine itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen 11.09.2014 tarih, 2013/167 Esas ve 2014/14468 Karar sayılı "düzeltilerek onama" kararının KALDIRILMASINA,
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, suça sürüklenen çocuk müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nin 157/1. maddesi gereğince belirlenen 730 gün adli para cezasından TCK'nin 31/3. maddesi gereğince 1/3 oranında indirim yapılması sonucu; 486 gün adli para cezası belirlenmesi gerekirken, hesap hatası yapılarak 490 gün adli para cezası belirlenmesi suretiyle suça sürüklenen çocuk hakkında fazla ceza tayini,
2) 5275 sayılı CGİK'nin 106/4.maddesi uyarınca çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden, TCK'nın 52/4.maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,

Yasaya aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "490 gün" ve "9.800 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerlerine, sırasıyla "486 gün" ve "9.720 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle, ayrıca hüküm fıkrasının beşinci paragrafında yer alan “... ve taksitler ödenmediği takdirde hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına (sanık olmadığından ihtarat yapılmadı)” ibaresi tamamen çıkartılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.