Esas No: 2021/10663
Karar No: 2022/9226
Karar Tarihi: 23.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/10663 Esas 2022/9226 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2021/10663 E. , 2022/9226 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sanıkların vergi usul kanununa aykırılık suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Sanıkların defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçuna ilişkin temyiz talepleri itiraz yoluna tabi tutulmuş ve temyiz yerine incelenmek üzere dosya mahkemeye iade edilmiştir. Ancak sanıkların 2010, 2011 ve 2012 yıllarında sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin temyiz talepleri kabul edilmiş ve karar bozulmuştur. Bu kararda, 7394 sayılı Kanun ile değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkralarının gözetilerek, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde öncelikle lehe olan kanunun tespit edilip uygulanması gerektiği ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın diğer yönleri incelenmeyen hükümlerinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince bozulmasına karar verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1-Sanıklar hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanıkların temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanıklar hakkında 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.