Reşit olmayan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma ve ırza geçme suçlarından sanık ...’ün bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarından mahkûmiyetine dair Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.02.2007 gün ve 2005/231 Esas, 2007/36 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
16.09.2001 olan suç tarihinin karar başlığında 17.06.2009 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüştür.
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesinde;
Sanığın eyleme ilişkin ikrarı bulunmamasına karşılık tevilli ikrarda bulunduğu gerekçe gösterilerek, TCK.nın 62. maddesine göre indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın suç tarihindeki yaşı ve hakkında hükmedilen ceza miktarları nazara alındığında, 15.07.2005 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 23. maddesinin, 5560 sayılı Kanunun 40. maddesi ile değiştirilmeden önceki haline göre, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi mümkün olması karşısında; mahkemece sanık lehine olan bu maddenin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın eyleme ilişkin ikrarı bulunmamasına karşılık tevilli ikrarının bulunduğu kabul edilerek, TCK.nın 62. maddesine göre indirim yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 17.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.