Zorla kaçırıp alıkoyma ve ırza geçme suçlarından sanık ..., zorla kaçırıp alıkoyma suçuna asli iştirak suçundan sanık ..."in bozma üzerine yapılan yargılamaları sonunda; sanık ..."in ırza geçme suçundan beraatine, her iki sanığın zorla kaçırıp alıkoyma suçundan mahkûmiyetlerine dair Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.11.2005 gün ve 2005/410 Esas, 2005/379 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri ile katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi gerektiği gözetilmeden hükümler kurulmuş ise de; sanıkların üzerine atılı zorla kaçırıp alıkoyma eylemlerini düzenleyen 5237 sayılı TCK.nın 109/2, 109/3-b ve 109/5. maddelerinin en lehe tatbikinde dahi 765 sayılı Kanun uyarınca verilen hükümlerin açıkça lehe olması nedeni ile bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu ve beraati kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıklar müdafileri ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle sanık ... hakkında ırza geçme suçundan verilen beraat hükmü ile sanıklar hakkında zorla kaçırıp alıkoyma suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerinin tebliğname gibi ONANMASINA, 16.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.