Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ..."un yapılan yargılaması sonunda; eyleminin reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğunun kabulü ile mahkûmiyetine dair Uşak Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.02.2008 gün ve 2005/437 Esas, 2008/30 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa uygun kabule göre, sanığın eyleminin şikâyete tâbi olup, zarar göreni gerçek kişi olduğundan uzlaşma kapsamında kaldığı, her ne kadar 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik CMK.nın 253. maddesinde cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda uzlaşma yoluna gidilemeyeceği belirtilmiş ise de, atılı suçun aleyhe düzenleme getiren bu değişiklikten önce gerçekleştiği ve 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi dikkate alınarak kovuşturma şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK.nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma girişiminde bulunulması, bu girişimin sonuçsuz kalması halinde, CMK.nın 231/5. maddesi uyarınca mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması zorunluluğu,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.01.2012 tarihinde oybirliğiyle verildi.