Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/8992 Esas 2022/10289 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sahte fatura kullanmak suçuyla ilgili olarak verilen hükümlerin temyiz edildiğini ve müşteki vekilinin temyiz isteminin reddedildiğini belirtti. Ancak sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin önceki kanunlarla değil, 7394 sayılı kanunla değişmiş olan 213 sayılı kanuna ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2 maddesine göre değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılarak hükümler bozuldu. Bu karar, 7394 sayılı kanunun 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı kanunun 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkraları ile 5237 sayılı TCK'nin 7/2 maddesi gereğince uygulanması gereken kanun maddelerini detaylı bir şekilde incelemeyi zorunlu kılıyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Müşteki vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Müşteki vekilinin yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 21.06.2016 tarihinde tebliğ olunan hükümlerin, katılan vekili tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 30.06.2016 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.