Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/19494 Esas 2013/673 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/19494
Karar No: 2013/673
Karar Tarihi: 28.01.2013

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/19494 Esas 2013/673 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık fuhuş suçundan mahkum olmuştur. Mahkemenin verdiği hapis cezası yanında adli para cezası tayin edilmemiştir. Sanığın cezalandırılmasında kanuna uyulmamıştır. Sanığın cezası düzeltilerek onanmıştır. Mahkeme kararında yer alan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi gereğince sanığın koşullu salıverilmesi tarihine kadar kendi alt soyu yönünden yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Aynı kanunun 53. maddesinde yer alan diğer haklardan ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği açıklanmıştır.
14. Ceza Dairesi         2011/19494 E.  ,  2013/673 K.

    "İçtihat Metni"



    Fuhuş suçundan sanık ..."in yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Gaziantep 5. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 15.09.2009 gün ve 2006/80 Esas, 2009/1255 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
    5237 sayılı TCK.nın 227/1. maddesinde hapis cezasının yanında para cezası da öngörüldüğü halde, sanığa hapis cezasından ayrı olarak adli para cezası tayin edilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Sanığın, 5237 sayılı TCK.nın 53/1.c maddesindeki haklardan; kendi alt soyu yönünden koşullu salıverilme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak, hükümde yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm hükümden çıkartılarak, yerine “5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesi gereğince 53/1c maddesindeki haklardan kendi alt soyu yönünden sanığın koşullu salıverilmesi tarihine kadar; TCK.nın 53/1. maddesindeki diğer haklardan ise aynı Kanunun 53/2. maddesi uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara