Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41465 Esas 2022/10637 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/41465
Karar No: 2022/10637
Karar Tarihi: 30.05.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41465 Esas 2022/10637 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan hüküm giymiş olan bir sanıkla ilgili yapılan yargılama sürecini incelemiş ve bazı hususlarda hukuka aykırılık tespit etmiştir. Buna göre, sanığın savunma hakkı kısıtlanmış ve öncelikle lehe olan yeni bir kanun maddesi gözetilmeden karar verilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, 5271 sayılı CMK'nin 289/1-h maddesi ile birlikte 147 ve 191. maddeleri uyarınca sorgu işlemi yapılmadan, savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Ayrıca, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek, her iki Kanunla ilgili uygulama gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi         2021/41465 E.  ,  2022/10637 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    5271 sayılı CMK’nin 289/1. maddesinde yer alan “Temyiz dilekçesi veya beyanında gösterilmiş olmasa da aşağıda yazılı hâllerde hukuka kesin aykırılık var sayılır” şeklindeki düzenleme gözetilerek yapılan incelemede;
    1) Bölge Adliye Mahkemesince yapılan yargılamada sanığın savunmasının alınması zorunlu olduğundan, 5271 sayılı CMK’nin 147 ve 191. maddeleri uyarınca usulüne uygun şekilde sorgu işlemi yapılmadan, ilk derece mahkemesince verilen beraat hükmünün kaldırılıp, mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle, CMK’nin 289/1-h maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
    2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara