Esas No: 2021/43613
Karar No: 2022/10659
Karar Tarihi: 30.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43613 Esas 2022/10659 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2021/43613 E. , 2022/10659 K.Özet:
Sanığın \"defter, kayıt ve belgeleri gizleme\" suçundan verilen istinaf başvurusu reddedildi. Ancak, sanığın \"sahte fatura düzenleme\" suçlarındaki mahkumiyet hükmü, son çıkan kanunlar da dikkate alınarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi dikkate alınacak ve lehe olan kanun tespit edilerek uygulama yapılması gerektiği ifade edildi. Kararda bu kanunların gözetilerek yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu vurgulandı ve bu nedenle kararın bozulduğu belirtildi. Kararın sonunda 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bozulduğu ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderildiği belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme, sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, istinaf başvurusunun esastan reddi
1-Sanığın “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçundan verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik temyizinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmakla; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanığın “2009, 2010, 2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.