Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43365 Esas 2022/11436 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında sahte fatura kullanma ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından mahkumiyet hükümleri verildiği ancak, sanığın sahte fatura kullanma suçuna ilişkin istinaf başvurusunun reddedildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, CMK'nin ilgili maddelerine göre esastan reddedilen istinaf başvurularının temyizinin mümkün olmadığı ve sanığın temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Ancak, sanık hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak 2019'da verilen kararın, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişen 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ile 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek yeniden değerlendirilmesi gerektiği kaydedilmiştir. Bu nedenle, bu karar bozulmuş ve dosyanın yeniden değerlendirilmesi için ilk derece mahkemesine gönderilmesi kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişen 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Sahte fatura kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCELER : Ret, bozma

I-Sanık ... hakkında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMK'nin 298. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesine gelince;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.