Fuhuş suçundan sanık ..."in bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 23.03.2010 gün ve 2010/56 Esas, 2010/171 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.02.2006 tarihinde kesinleşen 16.02.2006 tarih ve 2006/55 Esas, 2006/88 Karar sayılı ilamı getirtilerek, bu ilamın tekerrüre esas alınıp alınmayacağı ve ertelemeye engel olup olmayacağı araştırılmadan, eksik soruşturmayla hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında TCK.nın 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu dışındakiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK.nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölüm hükümden çıkartılarak, yerine “Sanık hakkında TCK.nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkrası ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.