Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/26585 Esas 2022/11494 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

1)Sanık ... hakkında Mahkemenin 20.01.2016 tarih ve 2014/484 Esas ve 2016/31 K. Sayılı kararı ile dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelemesinde;
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sorgusunda bildirdiği ve aynı zamanda MERNİS adresi olan adresinde, 08.02.2016 tarihinde sanığın eşine tebliğ edildiği anlaşılmakta ise de; UYAP kayıtlarından yapılan incelemede sanığın tebliğ tarihi itibari ile ... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunduğu, bu nedenle sanığa cezaevi kanalı ile tebligat yapılması gerekirken, sanığın bilinen son adresine yapılan tebliğin usulsüz olduğu, Tebligat Kanun'unun 32/2. maddesi gereğince usulsüz tebliğ halinde, muhatabın hükmü öğrendiğini beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi kabul edilmesi gerektiği de dikkate alınarak, sanığın 23/03/2017 tarihli dilekçesiyle esas ve karar numarası belirtmek suretiyle uzlaştırma ve mahsup; 21/08/2020, 25/12/2020, 31/12/2020, 06/01/2021, 21/01/2021, 22/04/2021, 01/06/2021, 14/06/2021, 06/07/2021 ve 13/12/2021 tarihli dilekçeleri ile tekerrür hükümlerinin kaldırılması talebinde bulunduğu, 80.TL adli para cezasının 08.08.2016, 10 ay hapis cezasının ise 05.07.2017 tarihinde infaz edildiği ve 29.11.2021 tarihli dilekçesinde eski hale getirme talebi bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın, yokluğunda verilip, 23.03.2017 tarihinde öğrendiği 20.01.2016 tarihli hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 29.11.2021 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın yerinde görülmeyen temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında Mahkemenin 09.12.2019 tarih ve 2019/694 Esas ve 2019/727 Karar sayılı kararı ile dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelemesinde;
Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 15.05.2019 tarih, 2019/2295 Esas ve 2019/5688 Karar sayılı bozma ilamından sonra dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, Mahkemenin 12.09.2019 tarih, 2019/391 Esas, 2019/524 Karar sayılı kararı ile taraflar arasında uzlaştırma sağlandığından, 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 223/8 maddeleri gereği sanık hakkındaki davanın düşürülmesine tarafların yokluğunda karar verildiği, kararın usulüne uygun tebliğ edilerek 30.09.2019 tarihinde kesinleştirme işlemi yapıldığı, daha sonra katılanın 05.12.2019 tarihli dilekçesi ile sanıklar Erdal ve Aykan ile edimli olarak uzlaştıklarını, ancak sanıkların edimi yerine getirmediklerinden mahkemenin devamına yönelik talepte bulunduğu, mahkemece talebin yargılamanın yenilenmesi kapsamında kaldığı değerlendirilerek 05.12.2019 tarihli ek kararda talebin kabulüne, yeniden duruşma açılarak yargılamaya devam edildiğinin tespiti ile yapılan incelemede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 23 ve 318. maddelerindeki düzenlemeler uyarınca; hükmü veren mahkemeye sunularak yargılamanın yenilenmesi isteminin kabule değer olup olmadığına dair karar verilmesinde ve müteakip işlemlerin yapılmasında önceki yargılamada görev yapan hakimin görev yapamayacağı, heyette de yer alamayacağının belirtildiği ve bu Kanun hükümleri ile hakimin tarafsızlığının sağlanmasının amaçlanmış olması da gözetildiğinde; somut olayda, Muğla 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.09.2019 tarih, 2019/391 Esas ve 2019/524 Karar sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine, bu talebin kabulü ile CMK'nin 321/2. maddesi uyarınca duruşma açılmasına karar verildikten sonra yapılan yargılamaya, önceki yargılamada görev yapan düşme hükmünü veren (31306) sicil sayılı Mahkeme hâkiminin, yeniden yapılan yargılamada hakim olarak görev alması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.