Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/3531 Esas 2022/11229 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sahte fatura düzenleme ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Bu kararın temyiz edilemeyeceği, ancak itiraz yoluyla değerlendirilebileceği belirtilmiştir. Sahte fatura düzenleme suçundan verilen hükümler ise 2010 yılına ait son fatura tarihinin belli olmaması nedeniyle bozulmuştur. Bu suç için öncelikle 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi gözetilerek lehe olan kanunun tespit edilip uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK, 7394 sayılı Kanun, 213 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK ve 1412 sayılı CMUK'dur.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

1) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyizin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanık müdafisinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sahte fatura düzenleme suçundan verilen hükümlere yönelik temyizin incelenmesinde;
2010 takvim yılında düzenlenen son fatura tarihinin belli olmaması ve zamanaşımı hükümlerinin uygulanması ihtimali nedeniyle, bu takvim yılında düzenlenen son fatura tarihinin tespit edilerek, zamanaşımı süresinin dolmadığının anlaşılması halinde; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.