Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/4581 Esas 2022/7784 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ANTALYA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A) Sanık ... hakkındaki "temyiz isteminin reddine" ilişkin ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Sanık hakkında hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis cezasının miktarı gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, bölge adliye mahkemesi tarafından 08.02.2021 tarihli temyiz isteğinin reddine ilişkin verilen ek karara yönelik sanığın temyiz isteminin CMK’nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
B) Sanık ... hakkında “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçu yönünden istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmün incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen eleştiri dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 30/10/2018 tarihli suçtan dolayı 02/06/2020 tarihli iddianame ile temyiz konusu bu davanın açıldığı; UYAP ve dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre, 20/02/2019 tarihli suç nedeniyle Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının 12/03/2019 tarihli iddianamesi ile açılan dava üzerine, Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesince TCK'nın 188/3. maddesi uygulanarak sanık hakkında 8 yıl 4 ay hapis ve 16.600 TL adli para cezasına hükmolunduğu, bu hükmün Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 2020/5297 esas, 2020/8035 karar sayılı ilamı ile 23/11/2020 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, inceleme konusu 30/10/2018 tarihli suç ile kesinleşen davaya konu 20/02/2019 tarihli suçun müstakil suçlar olup olmadığının veya “bir suç işleme kararının icrası kapsamında” işlenip işlenmediğinin ve buna bağlı olarak belirtilen suçların zincirleme suç oluşturup oluşturmadığının tartışılarak belirlenmesinde, zincirleme suç oluşturduğunun saptanması durumunda, bunlardan en ağır sonuç doğuran suç esas alınarak tayin edilecek cezanın, zincirleme suç nedeniyle TCK'nın 43. maddesi gereğince artırılmasında ve böylece bulunacak sonuç cezanın, kesinleşen hükümdeki sonuç cezadan “fazla olması halinde” aradaki fark kadar “ek cezaya hükmolunmasında” zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Denizli 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine,
14/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.