Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/4701 Esas 2022/8006 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kenevir ekme davasında sanığın, esrar elde etmek amacıyla mı yoksa kendi kullanımı için mi kenevir ekme suçunu işlediği tartışması yaşandı. Ancak suç tarihinden önce yürürlüğe giren bir kanun değişikliği ile bu tartışmanın üst dereceli ağır ceza mahkemesinin görevi olduğuna karar verildiği belirtiliyor. Bu sebeple hüküm BOZULDU. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 2313 sayılı Yasa'nın 23. maddesi, 6545 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddeleridir.

Mahkeme : DENİZLİ 2. Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : İzinsiz kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yapılan arama üzerine dikili olarak ele geçirilen farklı boylardaki 27 kök kenevirden olgunlaştıklarında elde edilecek esrar miktarı ile dosya içerisindeki diğer bilgi ve belgelere göre, sanığın eyleminin 2313 sayılı Yasa'nın 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu mu yoksa aynı fıkranın 2. cümlesinde düzenlenen münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçunumu oluşturduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'la 2313 sayılı Kanun'un 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 16.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.