Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/9352 Esas 2022/8030 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/9352
Karar No: 2022/8030
Karar Tarihi: 20.06.2022

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/9352 Esas 2022/8030 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi         2022/9352 E.  ,  2022/8030 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ceza Dairesi

    Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
    Hükümler: a) Mahkûmiyet: Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21/06/2018 tarih - 2018/140 esas ve 2018/216 karar sayılı ilamı
    b) Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi,
    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edenin sıfatı, başvurusunun süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. madddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık müdafiinin dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
    Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilerek dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1)Sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda "ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği " ihtarı yerine, 5275 sayılı Yasa'ya göre infaz edileceğinin" ibaresi yazılmak suretiyle TCK'nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
    2) Hükümden sonra TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302.maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
    1) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafında " 5275 sayılı Yasa'ya göre infaz edileceğinin" ibaresinin çıkarılması ve yerine "ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin" ibaresinin eklenmesi,
    2) TCK'nın 53.maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "24/11/2015 tarih ve 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK'nın
    53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve aynı maddede 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler gözetilerek oluşan duruma göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması,
    Suretiyle, hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik TEMYİZ İSTEĞİNİN ESASTAN REDDİNE,
    28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Hemen Ara