Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1828 Esas 2022/12734 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme Ceza Dairesi, bir kişinin sahte belge düzenleme ve kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, gizleme suçuna ilişkin verilen hüküm açıklanmamıştı. Temyiz incelemesinde, açıklanmayan hükmün geri bırakılması kararına itiraz edildi ve dosya mahalline iade edildi. Diğer suçlar için ise yapılan incelemede, lehe olan 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve hükümlerin bozulduğu sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri şöyledir: 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 264/2. maddesi, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte belge düzenleme ve kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

A) "Defter, kayıt ve belgeleri gizleme" suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olması nedeniyle, sanık müdafisinin temyiz talebinin 5271 sayılı CMK'nin 264/2. maddesi uyarınca itiraz olarak değerlendirilip merciince incelenmesi için dosyanın mahalline İADESİNE,
B) "2009, 2010, 2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte belge düzenleme ve kullanma" suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde:
Hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.