Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/843 Esas 2022/12785 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi’nin vermiş olduğu kararda, sanığın vergi usul kanunu’na aykırılık suçundan mahkumiyetinin yerine beraat kararı verildiği ancak yapılan bilirkişi incelemesinin yeterli olmadığı için kararın eksik kaldığı belirtilmiştir. Ayrıca suçun sübutu ile ilgili düzenlemelerin yer aldığı 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleriyle ilgili ayrıntılı anlatım yapılmamıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Beraat

1-Defter, kayıt ve belgelerin tebliğ edildiğine dair düzenlenen tebellüğ belgesi üzerindeki yapılan bilirkişi incelemesinin “...imzanın tespit ve teşhis için yeterli sayıda kaligrafik ve grafolojik tanı unsuru ihtiva etmeyen, basit yapıda ve kolay tersimli olduğundan müspet ya da menfi beyanda bulunmak mümkün olmamıştır” şeklinde rapor edilmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi bakımından; sanığın, suç tarihine yakın tarihlerde atılmış bol miktarda samimi imza ve yazı örneğini içerir belgelerin çeşitli kurum ve kuruluşlardan araştırılarak temini, ayrıca huzurda bol miktarda yazı ve imza örnekleri alınarak, yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılması ve tebligatı yapan görevlinin tanık olara beyanına başvurulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile beraat kararı verilmesi;
2-Suçun sübutu halinde, hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.