Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5319 Esas 2022/4433 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.400,00 Türk lirası adli para cezası ile; anılan suçtan sanık ... un ise 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına, sanık ... yönünden kurulan hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.12.2020 tarihli ve 2020/339 Esas, 2020/487 Karar sayılı kararına karşı yapılan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bakımından yapılan itirazın reddine dair ... 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.01.2021 tarihli ve 2021/15 değişik iş sayılı kararı ile ... 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.12.2020 tarihli ve 2020/339 Esas, 2020/487 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 10.03.2022 tarihli ve 2021/23064 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.04.2022 tarihli ve 2022/39311 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Sanıklar hakkında mahkumiyetine karar verilen basit yaralama suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Kanun’un 254/1. maddesinde yer alan, "Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253'üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca uzlaştırma işleminin yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

5188 sayılı Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun'un 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlayan ve 11. maddesi gereğince de Valilikten çalışma izni alan özel güvenlik görevlilerine karşı görevleri nedeniyle işlenen suçların, aynı Kanun'un 23/2. maddesinde yer alan "özel güvenlik görevlilerine karşı görevleri dolayısıyla suç işleyenler kamu görevlisine karşı suç işlemiş gibi cezalandırılır."
İncelenen dosyada; olay günü metro inşaatında özel güvenlik görevlisi olarak çalıştığını bildiren katılanın, sanıkların eylemi nedeniyle basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandığı somut olayda, katılanın kendisine karşı işlenen suç nedeniyle kamu görevlisi sayılma koşullarını taşıyıp taşımadığı araştırıldıktan sonra, sanıkların yaralama eyleminin kamu görevlisine yönelik görevinden dolayı gerçekleştirmediklerinin tespiti halinde, 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten basit yaralama suçunun, 5271 CMK’nin 253. maddesine göre uzlaşmaya tâbi olması nedeniyle; sanıklara ve katılana uzlaşma teklifinde bulunulmadığından 5271 sayılı CMK’nin 253 ve 254. maddelerinde 6763 sayılı Kanun’la yapılan değişiklik de gözetilerek, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilip, uzlaştırma işlemleri yapıldıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekmektedir.
Bu nedenle; Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; ... 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.01.2021 tarihli ve 2021/15 değişik iş sayılı kararı ile ... 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.12.2020 tarihli ve 2020/339 Esas, 2020/487 Karar sayılı kararlarının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi gereğince, KANUN YARARINA BOZULMASINA, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.