Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2416 Esas 2022/12900 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık mühür bozma suçundan mahkum olmuş ancak diğer benzer suçlardan devam eden veya kesinleşmiş yargılamaları da var. Bu nedenle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ihtimali bulunduğu için diğer dosyaları da incelemek gerekiyor. Ayrıca TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için yeniden değerlendirilmesi gerekiyor. Bu nedenlerle sanığın temyiz nedenleri kabul edilerek karar bozuldu. Kanun maddeleri: TCK'nin 61. ve 53. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Mühür bozma suçundan açılan kamu davasında UYAP sistemi üzerinden ve sanığın adli sicil kaydından yapılan incelemede, sanık hakkında aynı yere ilişkin mühür bozma suçundan kesinleşmiş ya da devam eden yargılamalar olduğu, bu dosyalardaki suç tarihlerinin temyiz incelemesine konu işbu dosyadaki suç tarihi ile yakın olduğu bu nedenle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ihtimali bulunduğunun anlaşılması karşısında; her iddianameye kadar olan eylemlerin zincirleme biçimde işlenmiş bir mühür bozma suçunu, iddianameden sonraki eylemlerin ise ayrı suçu oluşturacağı gözetilerek sanık hakkındaki dava dosyaları getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmesi, mümkün olmaması halinde gerekli belgelerin onaylı örneklerinin dosya içerisine alınmasından sonra zincirleme suç hükümlerinin uygulama olanağının bulunup bulunmadığının tartışılması, kesinleşmiş hükmün zincirleme suç kapsamında kaldığının veya TCK’nin 61. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşmayı gerektirecek nitelikte olduğunun anlaşılması halinde ise tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.03.2016 tarihli, 2014/10-847 Esas ve 2016/128 Karar sayılı ilamında belirlediği ilkeler uyarınca mahsup edilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi,
2) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.