Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4491 Esas 2022/4646 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen karara göre, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiş ve 6 yıl 8 ay hapis cezası verilmiştir. Ancak, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf başvurusu sonucunda sanık için ceza 5 yıl hapis cezasına indirilmiştir. Sanık müdafinin temyiz başvurusu ise reddedilmiştir ve karar onanmıştır. Sanığın yaralama kastı bulunmadığı ve hata sonucu yaralama meydana geldiğinden TCK'nin 30. Maddesi uygulanması gerektiği yönündeki temyiz sebepleri ise reddedilmiştir. Dosyanın 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişen 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 86/1, 86/3-a-e, 87/2-b-son, 62, 53. maddeleri
- TCK'nin 29. maddesi
- TCK'nin 30. Maddesi
- CMK'nin 286/2-a maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 291. ve 302/1. maddeleri
- 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)İstanbul 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/09/2019 tarih, 2014/370 (E), 2019/431 (K) sayılı kararı; sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-a-e, 87/2-b-son, 62, 53.maddeleri gereği 6 yıl 8 ay hapis cezası,
2)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin 25/05/2021 tarih, 2020/642 (E) ve 2021/1701 (K) sayılı "istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulmak suretiyle sanık hakkında kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-a-e, 87/2-b-son, 29, 62, 53.maddeleri gereği 5 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine dair,
TEMYİZ EDENLER :Sanık müdafi

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin 25/05/2021 tarih, 2020/642 (E) ve 2021/1701 (K) sayılı kararının sanık müdafi tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
İlk derece mahkemesince hükmolunan cezanın 5 yılın üzerinde olması nedeniyle CMK'nin 286/2-a maddesi gereğince hükmün temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İlk derece mahkemesince TCK'nin 87/2-b-son maddesi gereği ek savunma verilmemiş olması gerekçe gösterilerek istinaf merci tarafından duruşma açılarak
verilen kararda, koşulları oluşmadığı halde ve gerekçesi gösterilmeden sanık hakkında TCK'nin 29. Maddesi gereğince hakız tahrik indirimi yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin 25/05/2021 tarih, 2020/642 (E) ve 2021/1701 (K) sayılı "istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulmak suretiyle sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine" dair kararının tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafinin, sanığın yaralama kastı bulunmadığına, hata sonucu yaralama meydana geldiğinden sanık lehine TCK'nin 30. Maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince “İstanbul 18. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.