Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2303 Esas 2022/13393 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir sanığın vergi usul kanununa aykırılık suçundan beraat etmesi ve sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyetine ilişkin iki ayrı hükme karar vermiştir. Beraat kararı, dava zamanaşımı nedeniyle bozulmuş ve sanık hakkındaki dava düşmüştür. Ancak, mahkumiyet kararı, yapılan kanun değişiklikleri nedeniyle bozulmuş ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak; suç türüne göre olağan dava zamanaşımı olan 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesi, dava zamanaşımının kesin sonuç doğurması nedeniyle sanık hakkındaki davanın düşmesine neden olan 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi ve kanun değişikliklerine değinilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilen 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi.\"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

A) Sanık hakkında “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 24.04.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B) Sanık hakkında “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.