Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1061 Esas 2022/13652 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklar, 2012 ve 2013 yıllarında sahte fatura düzenlemekle suçlanmıştır. Birinci sanık diğer sanığı tanımadığını, şirketle bir ilişkisinin olmadığını ve sahte fatura düzenlemediğini iddia etmiştir. İkinci sanık ise şirketi diğer sanıkla birlikte kurduklarını, şirket işlerine 2 ay kadar ilgilendiğini, sonrasında sağlık problemleri nedeniyle şehre döndüğünü ve şirketle ilgilenen sanığın ilk sanık olduğunu belirtmiştir. Mahkeme, delillerin yetersiz ve eksik incelenmesi nedeniyle kararı bozmuştur. Kararda, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de yer almaktadır. Bu kanunlar çerçevesinde öncelikle lehe olan kanunun tespit edilmesi ve uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

1- Sanıklar hakkında 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura düzenledikleri iddiası ile açılan kamu davasında; sanık ...’ın savunmalarında, diğer sanığı tanımadığını, mahalleden tanıdığı ... isimli kişinin telefon alım satım işi yapacaklarını söyleyerek kendisine noterde imza attırdığını, şirketle bir ilişkisinin olmadığını, sahte fatura düzenlemediğini beyan etmesi, sanık ...’nun ise şirketi diğer sanıkla birlikte kurduklarını, 2 ay kadar şirketle ilgilendiğini, sonrasında sağlık problemleri nedeniyle ...’ya döndüğünü, şirket işleri ile sanık ...’ın ilgilendiğini savunması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, 2012 ve 2013 takvim yıllarına ilişkin temin edilecek faturaların sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde temin edilecek yazı ve imza örnekleri ile faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olmadığının anlaşılması halinde ise; 2012 ve 2013 takvim yıllarında düzenlenen faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanıkları tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanıkların da bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması, sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması,
2- Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.