Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/3298 Esas 2022/13697 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan yargılanmış ve beraat etmiştir. Sanık müdafisi, beraat hükmü nedeniyle vekâlet ücretinin verilmesi gerektiğini savunmuştur. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2011/5-137 Esas ve 2013/58 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığın bir suçtan beraat etmesi durumunda avukatlık ücretine hükmedilmesinin gerekmeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık müdafisinin talebi yerinde görülmemiştir ve hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri: Resmi belgede sahtecilik suçu, Türk Ceza Kanunu'nun 204. maddesinde düzenlenmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Sanık müdafisinin, beraat hükmü nedeniyle vekâlet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/02/2013 tarihli 2011/5-137 Esas ve 2013/58 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, “aynı davada yargılandığı bir suçtan beraat eden, diğer suçtan ise mahkûm olan sanık hakkında müdafi tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, beraat ettiği suç açısından avukatlık ücretine hükmedilmesinin gerekmeyeceği”; bozma öncesi 26/12/2016
tarihli ,2016/110 Esas ve 2016/413 Karar sayılı karar ile nitelikli dolandırıcılık suçundan hakkındaki mahkumiyet hükmünün Yargıtay 15. (Kapatılan) Dairesinin 01/06/2021 tarihli 2017/38383 esas ve 2021/6355 karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiği, bu nedenle beraat ettiği resmi belgede sahtecilik suçundan sanık lehine vekalet ücreti verilmemesinde bir isabetsizlik bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık müdafisinin temyiz nedeni yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 29.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.