Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/10212 Esas 2022/14043 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


A) Sanık ... hakkında sahte olarak basılmış (taklit) fatura kullanma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde:
Sanığa yüklenen 2007 takvim yılında sahte olarak basılmış fatura kullanma suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 25.04.2008 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar; sanığa yüklenen 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte olarak basılmış fatura kullanma suçlarının Kanundaki cezalarının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 25.05.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B) Sanık ... hakkında 2007, 2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin, sanık ... hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizlerinin incelenmesinde:
1) 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; sanıklar hakkında, “sahte fatura kullanma” suçundan kamu davası açıldığı, “sahte fatura düzenleme” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan “sahte fatura kullanma” ve “sahte fatura düzenleme” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, “sahte fatura düzenleme” suçundan mahkûmiyet hükümleri kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/163 Esas sayılı birleşen davasının dayanağı olan 27.01.2013 tarih ve 2013/189 sayılı iddianameye konu sahte fatura kullanma suçlarına ilişkin sanığın sorgusu yapılmadan hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Her takvim yılında işlenen ve aynı takvim yıllarında farklı mükellefiyet kayıtları üzerinden gerçekleşen sahte fatura kulanma fiillerinin birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her bir mükellefiyet yönünden her takvim yılı için ayrı ayrı değerlendirme yapılıp hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı,
c) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisi ve sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin BOZULMASINA, 05.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.