Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7044 Esas 2022/1539 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalı şirkete yatırılan paraların geri çekilebileceği ve yüksek oranda faiz garantisi verilmesiyle müvekkilinin para verdiğini, ancak ödenen paranın geri alınamadığını ileri sürerek, ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş. İlk derece mahkemesi, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar vermiş. Tarafların istinaf başvurusu sonrasında, Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi, İlk Derece Mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Temyiz istemi üzerine yapılan inceleme sonucunda, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- HMK'nın 353/b-1 maddesi: \"Bölge adliye mahkemesince veya Yargıtay’da başvuruya ilişkin esastan karar verilmesi halinde Yargıtay'da esastan karar verildiği hâlde davacı tarafın istemi üzerine kararın bozulması halinde, bozma kararına uyulması zorunludur.\"
- HMK'nın 370/1. maddesi: \"Yargıtay, istinaf veya ihtiyati tedbir yargılaması sonunda verilen kararları, kanun yollarının tüketildiği konularda kesin olarak değerlendirir.\"
- HMK'nın 372. maddesi: \"Kanun yolları tüketildikten sonra verilen kesin hükümler, yardımcı delil olarak kullanılmak koşuluyla yeni bir dava açılmasına engel teşkil etmezler.\"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25.12.2019 tarih ve 2018/268 E. - 2019/736 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 16.04.2021 tarih ve 2020/675 E. - 2021/639 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, İlk Derece Mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 3.201,49 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 07/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.