Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1163 Esas 2022/14109 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesine rağmen, bozma sonrası yapılan yargılamada yeniden kurulan hüküm hukuki değerden yoksun olduğundan dava dosyasının bu suç yönünden incelenmeksizin mahalline iadesine karar verildi.
Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükümlerine yönelik sanıkların temyizinin incelenmesinde, Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesi uyarınca da suç işlendiği gözetilmeksizin sadece kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosyada yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, delillerin değerlendirildiği ve cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı belirtilerek, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin onanmasına karar verildi.
Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hükümde, yalnızca vekalet ücreti istemine yönelik temyiz istemi bulunmasına rağmen, bozma sonrası yapılan yargılamada sanık hakkında daha ağır bir hapis ve para cezasına hükmedilmesi nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesine aykırı davranıldığı belirtilerek, sanığ

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


1-Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılan davada, nitelikli dolandırıcılık suçu bakımından 16.05.2008 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, kararın 14.01.2015 tarihinde kesinleştiği, dosyanın resmi belgede sahtecilik suçundan temyiz incelemesi için Yargıtay'a gönderildiği, bozma kararı üzerine nitelikli dolandırıcılık suçunun da mahkemenin incelemeye konu esasına kaydedildiği anlaşılmakla; nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesine rağmen bozma sonrası yapılan yargılamada, bu suç bakımından da yeniden kurulan hüküm hukuki değerden yoksun olduğundan, dosyanın bu suç yönünden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyizinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 21.03.2007 tarihli 2007/1181 esas nolu iddianamesi ile sanıklar hakkında Vergi Usul Kanunu’nun 359/b-1 maddesi uyarınca da dava açıldığının anlaşılması karşısında; VUK 359/b-1 maddesinden de hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin eylem tek suç kabul edilerek yalnızca kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
3-Sanık ... Aslan hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 12.02.2013 tarihli, 2010/12859 Esas ve 2013/2153 Karar sayılı bozma ilamına konu 16/05/2008 tarihli, 2007/158 Esas ve 2008/264 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 158/1-f-son, 43/1, 168/1, 62/1. maddeleri gereğince 1 Yıl 15 Gün Hapis ve 1.511 TL adli para cezasına hükmolunup bu mahkumiyet hükmüne karşı sanığın ve katılan vekilinin yalnızca vekalet ücreti istemine yönelik temyizi olup, aleyhe temyiz istemi bulunmadığı halde bozma sonrası yapılan yargılamada sanık hakkında 1 yıl 3 ay hapis ve 2.260 adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının sonuna “5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek 1 Yıl 15 Gün Hapis ve 1.511 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi, suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.