Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13152 Esas 2022/14188 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. Hüküm önceden belirlenen adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak kanun maddelerine uygun olarak verildi. Karar hukuka uygun olarak yapılan yargılama sonucunda verildi ve temyiz nedenleri yerinde görülemediği için onandı. Ancak özel belgede sahtecilik suçuna ilişkin mahkumiyet kararı, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddelerine göre incelendiğinde bozuldu. Sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması nedeniyle karar bozuldu. Bu kararın temel dayanağı olan kanun maddeleri 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56., 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ve 7417 sayılı Kanun'un 52. maddesi ile 5809 sayılı Kanun'a eklenen \"Dava ve Cezaların Ertelenmesi\" başlıklı geçici 7. maddesidir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

1) Nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilererek tartışılan delillere, Mahkemenin uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Hüküm tarihinden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz." hükmü karşısında, sanığın eyleminin özel hüküm niteliğinde bulunan ön ödeme kapsamında kalan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve hüküm tarihinden sonra 05.07.2022 tarihte ve 31887 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7417 sayılı Kanun'un 52. maddesiyle 5809 sayılı Kanun'a eklenen "Dava ve Cezaların Ertelenmesi" başlıklı geçici 7. madde ile kovuşturma süresinde kovuşturmanın ertelenmesine karar verilir'' hükmü gereğince sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.