Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6871 Esas 2022/1788 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi, davalı şirketin vaadi ile müvekkiline para verdiğini ancak geri alamadığını iddia eden davacının talebine ilişkin istinaf başvurusunu reddetti. Gerekçe olarak, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve kanuna uygun olduğu, yapılan istinaf başvurusunun da esastan reddedilmesi gerektiği belirtildi. Temyiz istemi de reddedildi ve kararın onanması kararlaştırıldı. 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi uyarınca, davanın açıldığı tarihte uygulanması gereken kurallara ilişkin bir hüküm yer almaktadır. HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca, istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi için yasal bir isabetsizlik olması gerekmektedir. HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır. HMK'nın 372. maddesi uyarınca, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesi ve bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerekmektedir.

MAHKEMESİ : KONYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 17.01.2020 tarih ve 2018/846 E. - 2020/60 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.04.2021 tarih ve 2020/1008 E. - 2021/802 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı şirkete para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve kanuna uygun bulunduğundan istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.