Esas No: 2022/5696
Karar No: 2022/5454
Karar Tarihi: 21.06.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5696 Esas 2022/5454 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/5696 E. , 2022/5454 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında kasten yaralama suçundan 7 ay 15 gün hapis cezası vermiştir. Mahkeme kararı, temyiz edilerek Ceza Dairesi'ne gönderilmiştir. Ceza Dairesi, toplanan delilleri değerlendirerek suçun sübutu kabul edilmiş, takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi belirlenmiş ve sanığın savunması reddedilmiştir. Mahkeme kararı, meşru müdafaa kapsamında olması gereken sanığın eylemlerinin kasten yaralama suçu olarak değerlendirilerek indirim yapılmasının uygun olmadığına karar verilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 29, 62, 53 ve 63. maddeleri.
- TCK'nin 25. maddesi (Meşru Müdafaa)
- TCK'nin 29. maddesi (Azmettirme, Tahrik ve Takibin Durdurulması)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM :... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2021 tarih ve 2018/806 Esas – 2021/673 Karar sayılı;
Sanığın “kasten yaralama” suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e 29, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, bozma üzerine kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sanığın eylemlerinin TCK’nin 25. maddesi uyarınca meşru müdafaa kapsamında değerlendirilerek hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, kasten yaralama suçundan hüküm kurularak TCK’nin 29. maddesi uyarınca indirim yapılmasının somut olayın gerçeklerine uygun düşmediğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 21/06/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.