Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2036 Esas 2022/14556 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 12.01.2022 tarih ve 2021/26210 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 27.01.2022 tarih ve KYB-2022/9252 sayılı ihbarname ile;
Dolandırıcılık suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin (2. Heyet) 01/07/2020 tarihli ve 2016/62 esas, 2020/210 sayılı kararının "sanığın eylemine konu basit dolandırıcılık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre olağan dava zamanaşımı süresinin 8 yıl olduğu, sanığın söz konusu suçu 13/10/2008 tarihinde işlediği, sanık hakkında 10/02/2010 tarihinde iddianame düzenlenmesi ile kesilen zamaşımının bu tarihten itibaren yeniden işlemeye başladığı ve sanığın savunmasının da 16/03/2019 tarihinde alındığı nazara alındığında, iddianamenin düzenlendiği tarih ile sanığın savunmasının alındığı tarih arasında zamanaşımını kesen başkaca bir sebep bulunmadığı anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin iddianamenin düzenlendiği 10/02/2010 tarihi ile kararın verildiği 01/07/2020 tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, kamu davasının düşürülmesi yerine, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında iddianamenin düzenlendiği 10.02.2010 tarihinden, sanığın sorgusunun yapıldığı 16.03.2019 tarihine kadar gerçekleştiği gözetilerek davanın düşmesine karar verilmesi yerine, yargılamaya devamla mahkûmiyet hükmü kurulmasının yasaya aykırı olduğu anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin 01.07.2020 tarihli, 2016/62 Esas ve 2020/210 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 19.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.