Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3514 Esas 2022/1949 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalının bayilik sözleşmesinde yer alan taahhütlerini yerine getirmediği gerekçesiyle kâr kaybı ve cezai şart talep etmiştir. Mahkeme, davacının taleplerinin kısmen kabul edilmesine karar vermiş, ancak karar Daire tarafından bozulmuştur. Davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuş ancak istek reddedilmiştir. Karar düzeltme harcı olarak 44.70 TL ve para cezası olarak takdiren 709.50 TL alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmiştir. Kanun maddeleri olarak 3095 sayılı Yasa'nın 4/A maddesi ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi yer almaktadır.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 13.11.2017 gün ve 2015/663 - 2017/939 sayılı kararı bozan Daire'nin 01.12.2020 gün ve 2020/3492 - 2020/5577 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile dava dışı şirket arasında akdedilen bayilik sözleşmesinin davalı şirkete devredildiğini, davacı ile davalı arasında 01.01.2001 tarihli protokol imzalandığını, buna göre davalının yıllık 150 ton asgari alış taahhüdünde bulunduğunu ve davacının onayı olmadan bayiyi başka bir şirkete devretmeyeceğini kabul ettiğini, buna rağmen davacının taahhütlerini yerine getirmediğini ve bayiliği başka bir şirkete devrettiğini belirterek ariyet olarak verilen demirbaşların iadesi, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere şimdilik 5.000 USD kâr kaybı ve 5.000 USD cezai şart alacağının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve bilirkişi raporuna göre, taleple bağlı kalınarak davacının yoksun kalınan kar tazminatının kısmen kabulü ile 5.000 USD 'nin 3095 sayılı Yasa'nın 4/A maddesi uyarınca yürütülecek USD faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine dair kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 15/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.