Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/14325 Esas 2022/14670 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ... müdafisi ve sanık ...'un diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Katılanı telefonla arayan bir şahsın kendisini ... Emniyet Müdürlüğünde görevli polis memuru olarak tanıttığı, kendisinin kimlik bilgileri çıkarılarak terör örgütüne para aktarıldığını ve bu işi çözmek için yardımcı olmak amacıyla 8.000 TL para göndermesi gerektiğini söyleyerek katılanı ikna ettiği, bunun üzerine katılanın kendisine verilen ve sanık ...'a ait banka hesabına 8.000 TL parayı gönderdiği, paranın aynı gün bu sanık tarafından çekildiği, sanık ...'ın hesabı açmasına aracılık eden ve yönlendiren kişinin diğer sanık ... olduğu, bu şekilde iştirak halinde hareket eden sanıkların banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia ve kabul olduğu kamu davasında; katılanın parayı sanığın banka hesabına göndermesinde bankanın araç olarak kullanılmasından bahsedilemeyeceğinden, sanıkların sübut bulan eylemlerinin, hüküm tarihinden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile eklenen TCK'nin 158/1-L maddesinde düzenlenen suçu oluşturmakta ise de, TCK'nin 7/2 maddesi uyarınca suç tarihi itibariyle lehe olan ve 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma kapsamında bulunan TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan hükümler kurulması,
2) Kabule göre de;
a-TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j), (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği halde, somut olayda elde edilen haksız menfaat miktarının 8.000 TL olduğu cihetle, adli para cezasına esas temel gün sayısının 800 gün olarak belirlenmesi yerine 100 gün şeklinde gösterilip bu cezanın da günlüğü 20 TL'den olmak üzere 2.000 TL olarak belirlenmesi ve sonrasında TCK'nin 158/1-son maddesi gereğince menfaatin iki katından az olamayacağı gerekçesiyle 16.000 TL'ye yükseltilmesi ve bu cezadan takdiri indirim hükmü uygulanıp sonuç olarak 13.333 TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle, sanıklar hakkında fazla ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde adli para cezaları tayini,
b- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisi ve sanık ...'un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.