Esas No: 2021/14315
Karar No: 2022/15038
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/14315 Esas 2022/15038 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2021/14315 E. , 2022/15038 K.Özet:
Mahkeme Kararı, sanığın farklı zamanlarda katılanlardan menfaat sağlaması suçundan yargılandığı, TCK'nin 158/1 -L maddesinin suç tarihinde yürürlükte olmaması nedeniyle sanığın fiilinin TCK'nin 157/1. maddesindeki suçu oluşturduğu ve uzlaşma kapsamına alındığı ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirtildi. Hükmün bozulması nedeni ile yapılan yeniden yargılama sonucunda sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek cezası 2 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezasına çevrildiği belirtildi. Kararda, Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin sanığın temyiz ettiği kararında TCK'nin 157/1, 52 maddelerine göre sanığa verilen cezanın kazanılmış hak olduğu, ancak bu konunun 1412 sayılı CMUK'nin 326/son (5271 sayılı CMK'nin 307/son) maddesine aykırı olması nedeniyle bu konuda yeniden yargılama yapılması gerektiği ifade edildi. Kararda detaylı olarak belirtilen kanun maddeleri TCK'nin 157/1, 52 ve 158/1 -L maddeleri ile 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
Sanığın eyleminin TCK'nin 158/1 -L maddesine temas ettiği, ancak suç tarihinin 31/01/2012 olduğu ve suç tarihi itibariyle bu maddenin yürürlükte olmadığı, sanığın fiilinin TCK'nin 157/1. maddesindeki suçu oluşturduğu, bu suçun da 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında kaldığı, ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın farklı zaman dilimlerinde katılandan menfaat sağlamasına rağmen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir,ancak;
Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 06.06.2017 tarih, 2017/9556 Esas ve 2017/13521 Karar sayılı bozma ilamı öncesinde Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.01.2014 tarih, 2013/73 Esas ve 2014/34 Karar sayılı kararında sanık hakkında hükmolunan 5237 sayılı TCK’nin 157/1, 52 maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezasının sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeyerek 1412 sayılı CMUK'nin 326/son (5271 sayılı CMK'nin 307/son) maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının ilgili kısmına "5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek sonuç ceza miktarı itibarıyla 2 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına," cümlesinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.