Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/17492 Esas 2022/9637 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Suç Tarih : 01.10.2020
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/05/2021 tarih, 2020/372 esas ve 2021/220 sayılı kararı 2- İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin09/09/2021 tarih, 2021/1318 esas ve 2021/1120 sayılı kararı


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmü temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık ve müdafilerinin temyiz istemlerinin CMK'nın 294/2. maddesi kapsamında hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2- Tekerrüre esas alınan Mersin 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/243 esas ve 2019/770 karar sayılı ilamında sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmamış olması karşısında; sanığın ikinci kez mükerrir olmadığı anlaşıldığından cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden Adana Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1- Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin...” ibaresinin eklenmesi,
2- Hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 2. fıkrasının çıkartılarak yerine, "Sanığın adli sicil kaydında yer alan Mersin 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/243 esas, 2019/770 karar sayılı ilamı nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK'nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına'" ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Adana Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi hükmünün DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.