Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2882 Esas 2022/15297 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığa sahte GSM abonelik sözleşmesi düzenleme suçundan dava açılmıştır. Ancak yapılan incelemeler sonucunda, bu eylemin 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi ile suç teşkil ettiği belirtilmiştir. Kanunun öngördüğü ceza türü ve üst sınırına göre, dava zamanaşımı sanığın sorgusunun yapıldığı tarihte gerçekleşmiştir. Bu nedenle davanın düşürülmesine karar verilmiştir. Ayrıca sanığın öldüğü tespit edilmiştir, bu durumda davanın düşmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi, 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105.maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


1)Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik Cumhuriyet savcısı ve katılan ...'un temyizinin incelenmesinde;
Sanığın üzerlerine atılı, katılan ve müştekiler adına sahte GSM abonelik sözleşmesi düzenlemekten ibaret eylemlerinin, hüküm tarihinden önce 19.02.2014 tarihli ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105.maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki “Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz veya yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz” ve 5. fıkrasındaki “Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz.” hükümleri karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan "5809 sayılı Kanun'a aykırılık” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 27.06.2014 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla Cumhuriyet savcısı ile katılan ...'un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2)Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik Cumhuriyet savcısı ve katılan ...'un temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığın UYAP aracılığıyla MERNİS üzerinden ulaşılan nüfus kaydına göre hükümden sonra 17.01.2016 tarihinde öldüğü belirlendiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK’nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısı ve katılan ...'un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.