Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13362 Esas 2022/15223 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 158. maddesi gereğince adli para cezası verilmiş ancak cezanın eksik tayin edilmesi nedeniyle karar bozulmuş. Ancak, suç tarihinden sonra kesinleşen ilamların tekerrüre esas alınamayacağına dair kanun maddesi dikkate alınarak kararın düzeltilmesi kararlaştırılmış ve hüküm onanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nin 158., 58. maddeleri ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1., 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak ... gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun'un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 242 TL, haksız menfaatin iki katının 484 TL olduğu dikkate alınarak ... cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 25 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği halde ... cezanın 24 gün şeklinde eksik olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.04.2008 tarih ve 57/74 sayılı kararında da vurgulandığı üzere ve 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesine göre, suç tarihinden sonra kesinleşen ilamların tekerrüre esas alınamayacağı dikkate alınarak, sanık hakkında, 12.09.2012 olan suç tarihinden sonra 18.02.2016 tarihinde kesinleşen ilamın tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.