Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4183 Esas 2022/5847 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, TCK'nin 86/2, 86/3-a, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca kasten yaralama suçu işlediği iddiasıyla Şarkikaraağaç Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanmıştır. Mahkeme, sanığı 5 ay hapis cezasına mahkum etmiştir. Sanık tarafından temyiz edilen karar, Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından bozulmuştur. Daha sonra verilen kararda ise suçun sübutu kabul edilerek takdiri indirim sebebiyle süre cezası belirlenmiştir. Mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına yönelen temyiz sebepleri reddedilmiş ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK 86/2 (kasten yaralama suçu), TCK 86/3-a (silahla yaralama suçu), TCK 62 (haksız tahrik sebebi), TCK 53 (sübut halinde cezanın indirilmesi hükümleri), TCK 58 (lehe hükümler).

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)Şarkikaraağaç Asliye Ceza Mahkemesinin 23/03/2016 tarih ve 2015/431 Esas, 2016/155 Karar sayılı kararı ile; sanığın, TCK'nin 86/2, 86/3-a, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,
Hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
2)Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 29/09/2020 tarih ve 2020/6894 Esas, 2020/12141 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
3)Şarkikaraağaç Asliye Ceza Mahkemesinin 08/09/2021 tarih ve 2021/170 Esas, 2021/285 Karar sayılı; sanığın, TCK'nin 86/2, 86/3-a, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, uzlaşma müessesesi ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 29.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.