Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13820 Esas 2022/15346 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği'nin 29. maddesi gereği uzlaştırma teklifinin telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanarak yapılması gerektiğini belirtmiştir. Ancak, sanık ve katılana telefonla ulaşılamadığı için iadeli taahhütlü posta yoluyla uzlaşma teklif formu çıkarılmış ve iade edildiği gerekçesiyle uzlaştırma yapılamamıştır. Bu durumda, katılanın sanıkla uzlaşması ve şikayetçi olmaması dikkate alınarak, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı görülmüştür. Bu nedenle mahkeme, sanık hakkındaki kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşmesi gerektiğini ve hükmün bozulmasını kararlaştırmıştır. Kanun maddeleri olarak; 7201 sayılı Tebligat Kanunu, 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gösterilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

05.08.2017 tarihli ve 30145 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmelik'nin 29. maddesindeki "Uzlaştırmacının uzlaşma teklifinde bulunacağı şüpheli, sanık, katılan, mağdur veya suçtan zarar gören ya da kanunî temsilcilerine iletişim araçlarıyla ulaşılamaması hâlinde açıklamalı uzlaşma teklifi büro aracılığıyla yapılır. Bu işlem uzlaştırmacının, büroya başvurarak teklif formunu vermesi üzerine gerçekleştirilir." hükmü gereğince, uzlaştırma teklifinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak uzlaştırma bürosunca Uzlaştırma Yönetmeliği ve Tebligat Kanunu hükümleri gözetilerek kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği, böyle bir taleple karşılaşan büronun da muhatabına ulaşamaması durumunda Tebligat Kanunu hükümleri doğrultusunda tebligat yapması gerektiği, somut olayda, uzlaştırmacı tarafından sanık ve katılana telefonla ulaşılamadığı, bunun üzerine adreslerine iadeli taahhütlü posta yolu ile uzlaşma teklif formu çıkarıldığı ancak iade geldiği gerekçesiyle uzlaştırmacı tarafından uzlaştırma yapılamadığına dair rapor düzenlenerek dosyanın Mahkemeye iade edildiği ve Mahkemece sanığın mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmış ise de; katılanın gerekçeli karardan evvel 05.02.2018 tarihli dilekçesi ile "sanık ile uzlaştığını, şikayetçi olmadığını" belirttiği, yine talimat ile alınan 27.02.2018 tarihli beyanında ''zararının giderildiğini, şikayetinin kalmadığını" ifade ettiği hususu da nazara alındığında; sanık hakkında açılan kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerekirken sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının uzlaşma nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 29.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.