Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/4359 Esas 2022/2377 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, davalı şirketten 2000, 2001 ve 2002 yıllarına ait dağıtılmayan kâr paylarının tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili ise, talep edilen kâr paylarının dağıtımına ilişkin kanun maddelerinin Anayasaya aykırı olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir. Yargıtay Dairesi, davacı vekilinin karar düzeltme talebini gereksiz görerek reddetmiştir. Kanuna göre, dağıtılmayan kâr paylarının 5 yıllık zamanaşımının bitiminden itibaren 3 ay içinde Hazineye intikal ettirilmesi gerekir. Ayrıca, kanunun 2. maddesi uyarınca dağıtımının yapılmaması halinde ilgili üç kat tazminat ödemeye mahkum edilir.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Yozgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 30.05.2018 gün ve 2014/883 - 2018/248 sayılı kararı bozan Daire'nin 10.02.2021 gün ve 2020/1248 - 2021/1078 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının olağan genel kurullarında, 2000, 2001 ve 2002 yıllarına ait ticari karının ortaklara dağıtılmasına karar verildiği, ancak dağıtılan kâr payının daha düşük olduğunu, 2308 sayılı Kanun'un 1. maddesine göre dağıtılmasına karar verilip de dağıtılmayan kâr paylarının 5 yıllık zamanaşımının bitimindan itibaren 3 ay içinde Hazineye intikal ettirilmesi gerekmesine rağmen bu işlemin yapılmadığını, aynı Kanun'un 2. maddesi uyarınca da 1. maddenin gereklerinin yerine getirilmemesi halinde ilgilinin üç misli tazminat ödemeye mahkum edileceğini ileri sürerek, 2000 hesap dönemine ait dağıtımına karar verilip ödenmeyen 915.514,00 TL'nin 03.10.2006 tarihinden itibaren, 2001 hesap dönemine ait dağıtımına karar verilip ödenmeyen 6.462.00 TL'nin 01.03.2008 tarihinden itibaren, 2002 hesap dönemine ait dağıtımına karar verilip ödenmeyen 100.000,00 TL'nin 02.04.2009 tarihinden itibaren işleyecek ticari gecikme zammı ve yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini, ayrıca Kanun'un 2.maddesi uyarınca 2000 hesap dönemine ait dağıtımına karar verilip ödenmeyen kâr payı için 2.746.542,00 TL, 2001 hesap dönemine ait dağıtımına karar verilip ödenmeyen kâr payı için 19.386,00 TL, 2002 hesap dönemine ait dağıtımına karar verilip ödenmeyen kâr payı için 300.000,00 TL tazminatın davalı şirketten tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının dayandığı Kanun'un 26.06.1933 yılında yürürlüğe girdiğini, davaya mesnet yapılan Kanun maddelerinin o tarihte yürürlükte olan 1924 Anayasasının 74'üncü ve halen yürürlükte olan 1982 Anayasası'nın 35'inci maddelerine aykırı olduğunu, bu sebeple Anayasa'ya aykırılık itirazında bulunduklarını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce bozulmuştur
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, davacı harçtan muaf olduğundan harç ve ceza alınmasına yer olmadığına, 24/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.