Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3719 Esas 2022/15689 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
...
...
...


06.07.2015 tarihli ek kararın sanık ...'a tebliğine ilişkin belgeye rastlanmadığından sanığın öğrenme üzerine cezaevinden gönderdiği dilekçe ile ek kararı temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Tebligat Kanunu'nun 20 ve 6099 sayılı Kanunla değişik 21, 23 ve özellikle bu Kanunun uygulanmasına dair Yönetmelik'in 30. maddesi uyarınca; adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine meşruhat verilerek çıkarılan tebligatlar hariç olmak üzere, muhatap veya muhatap adına tebliğ yapılabilecek olanlardan hiçbiri gösterilen adreste sürekli olarak bulunmazsa, tebliğ memurunun, adreste bulunmama sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar heyeti veya meclisi üyeleri, kolluk amir ve memurlarından araştırarak beyanlarını tebliğ mazbatasına yazıp imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde bu durumu yazarak imzalaması gerekir. Gösterilen koşul geçerlilik koşuludur. Anılan kanun ve yönetmelik hükümleri uyarınca beyanda bulunan ilgilinin imzadan imtina hakkı bulunmakta ise de isimden imtina hakkı bulunmamaktadır.
Somut olayda, sanıklara gerekçeli kararın 7201 sayılı Kanun'un 21/1. maddesine göre tebliğe çalışıldığı, ancak tebliğ evrakında, muhatapların neden adreste bulunmadığı yazılmadığı gibi bilgisine başvurulan ve haber verilen komşunun ismi ve hatta kapı numarası dahi tespit ve tevsik edilmeden tebliğ işleminin yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu hali ile yapılan tebligatın, 7201 sayılı Kanun'un 21/1. maddesi ile Yönetmelik'in 30. maddesi hükümlerine aykırı olduğu anlaşılmakla;
5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması halinde, inceleme mercisi Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan, Mahkemenin 06.07.2015 tarihli ek kararının eski hale getirme yönünden hukuki değerden yoksun olması nedeniyle kaldırılarak, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmemesi nedeniyle sanıkların öğrenme üzerine verdikleri 15.06.2015 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilip eski hale getirme ve temyiz isteminin kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1)Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması karalarına yönelik sanıklar ve sanık ... müdafisinin temyizlerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanıklar ve sanık ... müdafisinin temyiz taleplerinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2)Sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar ve sanık ... müdafisinin temyizlerinin incelenmesinde;
Hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.