Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6534 Esas 2022/2584 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu fatura temelli bir icra takibi sonucunda yapılan itirazın iptal edilmesi ve icra inkar tazminatının tahsili istemidir. Davalı itiraz etmiş ve dava sürecinde cevap vermemiştir. Mahkeme, borcun ödeme koşullarının belirlendiği \"Ödeme Taahhüdü ve Garanti\" başlıklı belgenin varlığı ile borcun ispat edildiğini belirterek, davanın kısmen kabul edilmesine karar vermiş ve Trabzon 3. İcra Müdürlüğü'nün takip dosyasına yapılan itirazın ana para yönünden iptal edilmesine karar vermiştir. Ancak Yargıtay, mahkemenin yeterli gerekçe sunmadığını ve protokolün doğuracağı sonuca göre karar verilmesi gerektiğini belirterek kararı bozmuştur. Kanun maddeleri 6763 sayılı Yasa'nın 43 ve geçici 4/1. maddeleridir.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen 19.06.2014 gün ve 2013/161-2014/216 sayılı hükmün (kapatılan) Yargıtay 19 .Hukuk Dairesince 25.112015 gün ve 2015/5352-2015/15548 sayılı ilamla bozulması üzerine yukarıda tarih ve sayısı belirtilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Yasa'nın 43 ve geçici 4/1. maddesi uyarınca dosya Dairemize gönderilmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okundu gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı hakkında faturaya dayalı icra takibi başlattıklarını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu iddia ederek, Trabzon 3. İcra Müdürlüğü'nün 2013/3843 esas numaralı dosyasına yönelik itirazın iptali ile %20'den az olmamak üzere icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiş delil bildirmemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına direnilerek yapılan yargılama, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporuna göre, “Ödeme Taahhüdü ve Garanti” başlıklı belgenin varlığının söz konusu alacak-verecek ilişkisinin taraflar arasında mevcudiyetine başlı başına bir kanıt olup taraflarca toplam borç olarak 275.000.-TL'yi davalının belirlenen taksitlerle ödemesinin kararlaştırıldığı, artık bu belgenin varlığı ile de borcun ispatının gerçekleştiğinin net şekilde anlaşıldığı, bozma kararında belirtilen “Ödeme Taahhüdü ve Garanti” başlıklı belgede belirlenen ödeme koşullarının mahkemenin 2015/22 E., 2015/588 K. sayılı dosyasında irdelendiği, söz konusu dosyanın davacısının kendi üzerine düşen edimleri yerine getirmediğinden, davalının sözleşmeye aykırı davrandığı ifade edilerek sözleşmenin ihlâl edildiğinden bahisle ödeme taahhüdünde kararlaştırılan bedelleri ödememesinin yerinde olmadığı belirtilerek açılan davanın reddine karar verildiği, “Ödeme Taahhüdü ve Garanti” başlıklı sözleşmenin de yerine getirilmediğinin anlaşıldığı gerekçesiyle önceki kararda direnilmesine, davacının davasının kısmen kabulü ile davalının Trabzon 3. İcra Müdürlüğü'nün 2013/3843 Esas sayılı takip dosyasına yaptığı itirazın ana para yönünden iptaline, takibin çekilen ihtar ve verilen süreler de nazara alınarak ana para yönünden devamına, faize yönelik istemlerin reddine, verilen ilk karar ile şimdiki karara kadar geçen sürede yapılan ödemeler var ise bu hususun ilgili icra müdürlüğünce değerlendirilmesine, talep edilen ana paranın %20'si kadar icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca, mahkemenin verdiği son kararın direnme değil eylemli uyma kararı olduğu gerekçesiyle temyiz incelemesi için Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
1- Dava, alacağın tahsili amacıyla yapılan ilamsız icra takibine yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir.
Yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne dair verilen 19.06.2014 tarihli ilk karar, Yargıtay (kapatılan)19. Hukuk Dairesi’nin 25.11.2015 tarihli kararı ile bozulmuş, bozma sonrası verilen direnme kararı Hukuk Genel Kurulunca eylemli uyma olarak nitelendirilmiş ve dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Dairemize gönderilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası verilen kararda, aynı olaya ilişkin menfi tespit dosyasında verilen red kararının onandığı hususu gerekçe yapılmış ise de, anılan Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2015/22 esas. 2015/588 karar numaralı kararı, uyuşmazlık için itirazın iptali davası açıldığından ayrıca menfi tespit davası açılmasında hukuki yarar bulunmadığı yönündeki değişik gerekçeyle onanmıştır. Bu karardan, mahkemenin işbu dosyada atfettiği sonucun çıkarılması mümkün değildir. Bunun yanı sıra yargılama aşamasında, 07.02.2014 tarihli protokol ile borcun miktarı ve ödemenin şekli belirlenmiştir. Bu durumda, anılan protokolün gereğinin yerine getirilip getirilmediği değerlendirilmesi, başka bir deyişle, protokolün doğurduğu sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile önceki bozma ilamını karşılamaktan uzak biçimde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış kararın anılan nedenlerle davalı taraf lehine bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin yukarıdaki bent kapsamı dışında kalan, sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile kararın davalı taraf lehine BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.