Esas No: 2022/4536
Karar No: 2022/10249
Karar Tarihi: 12.10.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/4536 Esas 2022/10249 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2022/4536 E. , 2022/10249 K.Özet:
Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesi 2017/470 esas ve 2018/343 sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyetine karar verdi. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi ise 2018/3272 esas ve 2019/231 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun eleştirili esastan reddetti. Sanık müdafii, Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etti. Temyiz incelemesinde, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç tipine uygun yaptırımların belirlendiği görüldü. Ancak adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesine rağmen \"ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği\" belirtilmediği ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği belirlendi. Bu nedenlerle, hükmün bozulması ve düzeltilmesi kararı verildi. Kararda, CMK'nın 288, 294 ve 289. maddelerinden bahsedilerek, sanığın temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddeleri: Temyiz başvurusunun sıfatı ve süresi ile ilgili düzenlemeler.
- 5271 sayılı CMK'nın 289. maddesi: Kesin hukuka aykırılık hallerini belirleyen düzenleme.
- TCK'nın 52/4. maddesi: Adli para cezasının taksitlendirilmesi ile ilgili düzenleme.
- TCK'nın 53. maddesi: Suçtan mahkum olanların cezasının ertelenmesi veya koşullu salıverilmesine ilişkin düzenleme.
-
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin18/10/2018 tarih, 2017/470 esas ve 2018/343 sayılı kararı
b) İstinaf başvurusunun eleştirili esastan reddi; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 08/02/2019 tarih, 2018/3272 esas ve 2019/231 sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesinden sonra, tutuklu bulunmayan sanığın gönderdiği 18/07/2022 tarihli dilekçesi ile hükmün onanmasını talep ettiği; ancak, sanığın temyiz isteğinden vazgeçip vazgeçmediğinin kesin olarak belirlenemediği anlaşılmakla yapılan temyiz incelemesinde :
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık müdafiinin dilekçesindeki temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere göre yapılan incelemede:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1- Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi gereğince taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda "ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği" belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2- Hükümden sonra TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz isteği bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu
durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1- Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına "...geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin" ibaresinin eklenmesi,
2- TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili paragrafın hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Sanık hakkında, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler gözetilerek, oluşan duruma göre, TCK'nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik TEMYİZ İSTEĞİNİN ESASTAN REDDİNE,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi gereğince dosyanın Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.