Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/22960 Esas 2022/15874 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişiye dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından verilen hükümle ilgili olarak yapılan temyiz incelemesinde hükümden dolayı verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda uygulanacak olan kanun maddelerini belirtti. Ayrıca özel belgede sahtecilik suçundan verilen hükümün onandığını belirterek dolandırıcılık suçundan verilen hüküm için ise son yıllarda değiştirilmiş kanun maddelerini hatırlatarak hakimin uzlaştırma işlemlerini göz önünde bulundurması gerektiğini belirtti. Bu nedenle dolandırıcılık suçu nedeniyle verilen hükmün bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi olarak belirtildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
...


1) Özel belgede sahtecilik suçundan verilen hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Dolandırıcılık suçundan verilen hükme yönelik temyiz incelemesinde;
24.10.2019 tarih ve 30928 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesinin üçüncü fıkrasına “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiş olup, anılan Kanun maddesinde yapılan değişiklikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı nazara alındığında; sanığın üzerine atılı özel belgede sahtecilik suçunun mağdurunun kamu ve dolandırıcılık suçunun mağdurunun ise ... olduğu, dolayısıyla sanığa isnat edilen özel belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarının mağdurlarının farklı olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.