Esas No: 2020/10600
Karar No: 2022/10383
Karar Tarihi: 17.10.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10600 Esas 2022/10383 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2020/10600 E. , 2022/10383 K.Özet:
Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyet kararının usulsüz olduğuna karar verdi. Bu nedenle daha sonraki karar ve işlemlerin hukuken geçersiz olduğu belirtildi. Suçun mahkumiyet kararı, \"Durma kararı\" niteliğinde olduğundan, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildi. Suç, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi uyarınca \"kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma\" suçunu, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karar ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın incelenmeksizin iadesine karar verildi.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ADANA 20. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yokluğunda verilen 10/10/2013 tarihli denetimli serbestlik tedbiri kararının tebliğ için, sanığın bildirdiği adresine gönderildiği ve tebligatın merciine iade edilmesi üzerine sanığın MERNİS adresi yerine önceki tebligatın iade edildiği adrese Tabligat Kanunu'nun 35. maddesine göre 17/12/2013 tarihinde tebliğ edildiği, dolayısıyla yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve bu nedenle kararın da usulsüz olarak kesinleştirildiği anlaşıldığından; kesinleşmeyen karara ilişkin verilen sonraki karar ve işlemlerin hukuken geçersiz olduğu; sanığın 05/11/2015 tarihli temyiz isteminin 10/10/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararlar "Durma" kararı niteliğinde olup itiraz yasa yoluna tabi olmaları nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 17/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.