Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6414 Esas 2022/2910 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dosyadaki bir davada, davacı hukuki temsilcisi, müvekkilinin bir kredi sözleşmesinde kefil olarak yer aldığını ancak kredinin asıl borçlusunun ödemesini gerçekleştirdiğini söyleyerek davalının müvekkiline olan borcu olmadığının tespit edilmesi ve istirahatına karar verilmesi talebinde bulunmuştur. Davalı ise davanın reddi yönünde görüş bildirmiştir. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda kararını vermiş ve verilen kararın temyizi üzerine Yargıtay Dairesi tarafından onanmıştır. Taraflar tarafından yapılan karar düzeltme istemi reddedilmiştir. Kararın düzeltilmesini isteyen davacı ve davalıdan alınacak bakiye karar düzeltme harç miktarı 44,70 TL, para cezası ise 709,50 TL'dir.
Kanun maddeleri:
- HUMK 440. madde
- HUMK 442. madde
- 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. madde

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 04.04.2019 gün ve 2017/621 - 2019/348 sayılı kararı onayan Daire'nin 27.05.2021 gün ve 2020/5107 - 2021/4485 sayılı kararı aleyhinde davalı ve davacı vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı ile dava dışı şirket arasında akdedilen 23.08.2004 tarihli genel kredi sözleşmesinde kefil olarak yer aldığını, dava dışı şirketin diğer kredi sözleşmelerinde ise davacının kefaletinin bulunmadığını, kefil olunan kredinin asıl borçlu tarafından ödendiğini, davalının ise dava dışı şirketle akdedilen tüm kredi sözleşmelerinden kaynaklanan alacağını davacıdan talep ettiğini, ihtirazı kayıt ile talep edilen miktarın ödendiğini belirterek, davacının davalıya 4.132.369,13 TL borçlu olmadığının tespitine ve istirdadına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne, 2.238.009,33 TL'nin 16.03.2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Taraf vekilleri, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacı ve davalıdan ayrı ayrı alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.