Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7819 Esas 2022/2937 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar, bir marka davasına ilişkindir. Davacı, müvekkilinin \"LİNEN\" ve \"LİNENS\" markalarının sahibi olduğunu ve davalı şirketin \"JASMINE LİNEN\" marka başvurunun müvekkilinin markaları ile benzer bulunduğunu iddia etmiştir. İlk Derece Mahkemesi, davacının talebini kabul ederek davalıların marka başvurusunun hükümsüzlüğüne karar vermiştir. Davalılar, Bölge Adliye Mahkemesi'nde istinaf başvurusunda bulunmuş ancak başvuru esastan reddedilmiştir. Daha sonra davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiş, ancak temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda 556 sayılı KHK'nın 8/1 maddesi uyarınca davacının talebinin kabul edildiği ve işin uzmanı yahut dikkatli kişilerden oluşmayan, makul düzeyde bilgilendirilmiş, marka ve başvuru konusu işareti aynı anda görüp detaylarını karşılaştırma olanağı bulunmayan daha önce görüp yararlandığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin davalının \"şekil+Jasmine Linen\" başvuru markasını gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden bunun davacının \"LİNEN\" ibare ve biçimli markalarından farklı bir marka olduğunu algılayamayacağı belirtilmiştir.
556 sayılı KHK'nın 8/1 maddesi, bir ticari işletmenin mal veya hizmetleriyle benzer olan veya mal veya hizmetler arasında bir tür bağlantı bulunan bir başkasının markasını kullanarak alıcıların yanılgıya düşmesine sebebiyet veremez.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 26.11.2018 tarih ve 2017/310 E- 2018/418 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 25.09.2020 tarih ve 2019/315 E- 2020/751 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin “LİNEN” ve “LİNENS” esas unsurlu tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin “JASMİNE LİNEN” ibareli 2016/45112 numaralı marka tescil başvurusunun, müvekkilinin “LİNENS" ve "LİNEN” markaları ile ayniyet derecesinde benzer bulunduğunu, müvekkilinin başvuruya itirazının, YİDK’nun 2017-M-5379 sayılı kararı ile reddedildiğini, başvuruda "LINEN" ibaresinin önünde yer alan “JASMİNE” ibaresinin, ingilizcede bir çiçek türü olan “Yasemin” anlamına geldiği gibi yaygın bir kadın ismi olarak da kullanıldığını, bununla birlikte markanın kapsadığı 24. sınıftaki ürünlerin genellikle bayanlara yönelik olduğu ve söz konusu sözcüğün de bir kadın adı olarak kullanıldığı düşünüldüğünde, bu ibarenin kapsadığı emtialar açısından ayırt ediciliğinin düşük bulunduğunun kabul edileceğini,dava konusu “JASMİNE LİNEN” ibareli marka başvurusu ile davacı müvekkile ait “LİNEN” ve “LİNENS” esas unsurlu markalarının görsel, işitsel olarak birbirleri ile benzer ve karıştırılma ihtimalinin olduğunu ileri sürerek, YİDK kararının iptaline ve tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin dava konusu markası ile davacının markalarının aynı veya benzer olmadığını, müvekkilinin markasının esas unsurunun “jasmine” ibaresi olduğunu, davacı tarafin hiçbir markasında "Jasmine" ibaresinin yer almadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, tescilli bir marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil ve anlamsal benzerlik olup olmadığının, her ikisinin ayırt edici ve baskın unsurları nazara alınarak münferit unsurlardan ziyade bütünü itibariyle bıraktığı izlenimin nazara alınarak belirlenmesi gerektiğinden hareketle; davalının "şekil+Jasmine Linen" ibareli başvuru markasıyla davacının "LİNEN" ibareli tescilli markaları arasında görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, davalının başvuru markasındaki LİNEN ibaresinin, davacının tescilli LİNEN ibareli markası ile iltibas oluşturacak tarzda asli unsur olarak kullanıldığı, işin uzmanı yahut dikkatli kişilerden oluşmayan, makul düzeyde bilgilendirilmiş, marka ve başvuru konusu işareti aynı anda görüp detaylarını karşılaştırma olanağı bulunmayan daha önce görüp yararlandığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu mal/hizmetler için ayırdığı satın alma/yararlanma süresi içinde, davalının "şekil+Jasmine Linen" başvuru markasını gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden bunun davacının "LİNEN" ibare ve biçimli markalarından farklı bir marka olduğunu algılayamayacağı, taraf markalarının idari ve ekonomik açıdan birbirleriyle bağlantılı, işletmesel kökenlerinin aynı olduğu konusunda ortalama düzeydeki tüketici kesiminde bir yanılgı yaşanabileceği bu açıdan 556 sayılı KHK'nın 8/1 maddesindeki koşulların oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı, davalılar vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalının "şekil+Jasmine Linen" ibareli başvuru markasıyla davacının "LİNEN" ibareli tescilli markaları arasında görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, başvuru kapsamındaki tüm mal ve hizmetlerin, davacının itiraza dayanak markalarında da aynen yer aldığı gerekçesiyle davalı şirket ve davalı ... vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 28.10 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 07/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.