Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2614 Esas 2022/16454 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanıkların 2009 ve 2010 yıllarında işlediği sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararlarını bozdu. Ancak bu suçların olağanüstü dava zamanaşımına uğramasından dolayı sanıkların suçluluğuna hükmedilemeyeceğine karar verdi. Ayrıca, 2012 yılında aynı suçtan verilen mahkumiyet ve beraat kararlarının da bozulmasına karar verdi. Suçun sübutu halinde, öncelikle lehe kanunun tespit edilerek uygulanması gerektiği ve her iki kanunun uygulamasının ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4, 5271 sayılı CMK’nin 223/8, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkraları ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2 maddesi göz önünde bulunduruldu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
...


I- Sanıklar ... ve ... hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararlarına karşı katılan vekilinin, sanık ... hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet kararlarına karşı sanık müdafisinin ve sanık ... hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet kararına karşı sanığın temyizlerinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen suçların Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2009 ve 31.05.2010 olan suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekili, sanık ... müdafisi ile sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet kararları ile sanık ... hakkında 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararına karşı sanık ... müdafisi, sanık ... ve katılan vekilinin temyizlerinin incelenmesine gelince;
1- Sanıkların savunmalarında suçlamaları kabul etmediklerini, faturaların kendileri tarafından düzenlenmediğini beyan etmeleri karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
a) Suça konu fatura asıllarının sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olmadığını söyledikleri takdirde; yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
b) Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
c)Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
d) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hükümler kurulması,
2) Suçun sübutu halinde; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisi, sanık ... ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.